Camera obscura

2000

 

Pudełko składające się z dwóch podobnych części zawiera płytę cd. Aby udało się zamknąć je w całości, płytę można umieścić tylko w jeden sposób, po przekątnej i w pochyleniu pod kątem 45 stopni, dzięki czemu otwór płyty znajduje się dokładnie w środku pudełka. Po dokładnym zamknięciu otwory we wszystkich ściankach pudełka pokrywają się i patrząc przez nie od dowolnej strony, ma się wrażenie, jak by było puste.

 

Materiał dźwiękowy na płycie to interpretacja dwóch tekstów wydanych w 1991 roku w formie książki. Książka nie ma tytułu ani narratora osobowego (jego rolę przejmuje samopiszący się tekst), a jej dwie części mogą być czytane z obu przeciwstawnych stron okładki w dowolnej kolejności.

W jej obecnej, dźwiękowej wersji poziom werbalnego komunikatu został prawie całkowicie zatracony. Tekst interpretowany w nagraniu nr.1 nazwany jest anepigrafem, co oznacza dzieło bez tytułu. Pojedynczy głos w tym nagraniu został zwielokrotniony za pomocą prostego efektu echa. Drugi tekst, nazwany egzegezą, w pierwotnej formie ma charakter słownika. Na każdej z jego 92 stron znajduje się odmienne hasło i jego dłuższe lub krótsze rozwinięcie. W nagraniu nr.2  ścieżki z interpretacjami poszczególnych stron zostały nałożone na siebie tak, jakby wszystkie te strony zostały przeczytane jednocześnie.

 

Czas trwania utworów: 10:40 i 2:05 min (poniżej)

 

               A              E